-
1 εὐ-πρεπής
εὐ-πρεπής, ές, wohlanständig, schicklich; κόσμος Aesch. Pers. 819; ἄνδρα (sc. ἐξελϑεῖν) εὐπρεπέστερόν ἐστι Ch. 653; οὐ γὰρ εὐπρεπὲς λέγειν Eur. Gr. 1145; mit Attraction, ἐμοὶ μέντοι ἐπισταμένῳ οὐκ εὐπρεπέστερός ἐστιν (sc. ὁ λόγος) λέγεσϑαι, es schickt sich nicht, daß ich sage, Her. 2, 47; νοσήματος ῥηϑῆναι οὐκ εὐπρεποῦς Isocr. 12, 267. Bes. von äußerem Ansehen, geschmückt, schön, stattlich; λαός Aesch. Spt. 89; μεγέϑει εὐπρεπεστάτη Pers. 180; γυνή, μορφή, Eur. I. A. 386. 822; Ar. Eccl. 427; γυνὴ εὐπρεπὴς ἰδεῖν Xen. Mem. 2, 1, 22; Ar. Ti. 192; εὐπρεπεστάτη τελευτή, ruhmvoll, Thuc. 2, 44; τὰ πηγαῖα ὕδατα κοσμοῦντες εὐπρεπέστερα ποιοῠσιν Plat. Legg. VI, 761 a; Folgde. Bes. was einen schönen Anschein hat, ohne gerade so zu sein, τὸ εὐπρεπὲς τοῦ λόγου Thuc. 3, 38; vgl. Eur. Tr. 951; Plat. Polit. 296 a, was schön, glaubwürdig klingt; u. ä. εὐπρεπὴς αἰτία Thuc. 6, 76, δειλία 3, 82, Feigheit, die sich hinter einem schönen Namen verbirgt, wie μετ' ὀνόματος εὐπρεποῦς, unter anständigem Namen, ibid.; ἀπάτη 4, 86, u. ä. ἦν τοῦτο εὐπρεπὲς πρὸς τοὺς πλείους 8, 66; ἐκ τοῦ εὐπρεποῠς, dem Vorwande nach, 7, 57; im Ggstze zu ἀληϑής Luc. Syr. dea 16, vgl. εὐπρέπεια. – Adv. εὐπρεπῶς, geziemend, εἶπε Aesch. Ag. 602; ὡς εὐπρεπέστατα τιϑέναι Plat. Conv. 198 d; scheinbar, Thuc. 6, 6 u. öfter.
-
2 εὐπρεπής
εὐ-πρεπής, ές, wohlanständig, schicklich. Bes. von äußerem Ansehen: geschmückt, schön, stattlich; εὐπρεπεστάτη τελευτή, ruhmvoll. Bes. was einen schönen Anschein hat, ohne gerade so zu sein; was schön, glaubwürdig klingt; δειλία 3, 82, Feigheit, die sich hinter einem schönen Namen verbirgt, wie μετ' ὀνόματος εὐπρεποῦς, unter anständigem Namen; ἐκ τοῦ εὐπρεποῠς, dem Vorwande nach. Adv. εὐπρεπῶς, geziemend -
3 ευπρεπης
21) красивый, изящный(κόσμος Aesch.; σχῆμα Her.; ἐσθής Arst.)
εὐ. (τὸ) εἶδος Eur., Arst., Plut. и εὐ. ἰδεῖν Arph., Xen. — красивой наружности, прекрасный2) благопристойный, подходящий(λόγος Her.)
οὐκ εὐπρεπές λέγειν Eur. — не годится упоминать (об этом);ἦν τοῦτο εὐπρεπὲς πρὸς τοὺς πλείους Thuc. — это понравилось большинству3) славный(ἀνήρ Aesch.; τελευτή Thuc.)
4) приводимый для видимости, благовидный(αἰτία Thuc., Plut.; εὐ. μέν, ἀληθές δ΄ οὔ Luc.)
ἐκ τοῦ εὐπρεποῦς Thuc. — для видимости;σκῆψις εὐπρεπεστάτη Her. — весьма удобный предлог5) прикрытый благовидным предлогом, замаскированный(δειλία Thuc.)
ἀπάτῃ εὐπρεπεῖ Thuc. — путем скрытого обмана
См. также в других словарях:
ευπρεπής — ές (ΑΜ εὐπρεπής, ές) 1. αυτός που έχει ωραία, σοβαρή και σεμνή εξωτερική εμφάνιση, ο ευπρόσωπος, ο ευπαρουσίαστος 2. ευγενικός, κόσμιος μσν. μεγαλοπρεπής, λαμπρός αρχ. 1. ένδοξος, επιφανής 2. ο φαινομενικά μόνο ευπρεπής, ο προσποιητός 3. φρ. α)… … Dictionary of Greek
PELLEX — antiquis proprie ea dicta est, quae uxorem habenti nupsit, Fest. ut Concubina, quae caelibi viro, sine nuptiis cohabitat, Freinshemius Not. ad Curtium l. 3. c. 3. Huic poenam constituit Numa, Lege hâc: Pellex. aram. Iunonis. ne tangito. si.… … Hofmann J. Lexicon universale
